Een van onze klanten vergelijkt onze AMR DP-777 met de Moon 650d van Rhapsody. Leuke vergelijkingen om met jullie te delen, geen simpele strijd…
Deel 1
Inmiddels heb ik mijn MacBook ge’upgrade naar OSX Lion. Ik gebruik een ander programma (Audirvana) om mijn flac’s af te spelen (voorheen AIFF in iTunes). En ik heb de kabel voor de AMR vervangen door een fatsoenlijke USB 2 kabel. De problemen met kliks lijken verholpen te zijn.
Echter Audirvana stuurt de DACs aan met de sample rate van het bronbestand dus er gaat nu minder data over de kabel bij het afspelen van Redbook. Dit kan ook de oorzaak zijn dat het nu zonder kliks werkt. Vanavond ga ik daarom nog wat 192Khz bestanden testen via Audirvana. Met iTunes had ik het verschijnsel dat beide DACs continue 192kHz aangaven. Misschien kan ik daarom voor iTunes beter een bepaalde plugin gebruiken?
Verder: volgens mij klinken de spelers nu al anders dan op dag één. Het inspelen lijkt inderdaad iets te doen. Aan de andere kant doet het mij twijfelen aan mijn eigen oren. Meer luisterwerk voor de boeg 🙂
Deel 2
Mijn eerste indruk. De Moon is erg ‘strak’, de timing is geweldig van deze speler. De AMR wordt niet zoek gespeeld (staat zijn mannetje), die klinkt een snipper warmer. Beide spelers moeten nog wat verder ingespeeld raken denk ik.
Mijn Stello wordt door beide spelers nu al wel zoek gespeeld. Op alle voor de hand liggende onderdelen: helderheid, diepte, stilte, souplesse etc.
Caspar: wanneer ik de AMR met SPDIF aanstuur lijkt hij te klinken zoals de AMR cd speler die ik bij jou ook hoorde: warmer, minder detail/helder. Over USB komt de AMR echt los en klinkt dan super transparant.
Michael: ook de Moon klinkt schoner over USB dan over SPDIF! Nu gaat iedereen zeggen dat mijn SPDIF signaal knudde is, maar dat is niet zo 🙂 En ga je op de site kijken bij Moon dan hadden ze bij de 650d een heel verhaal over waarom USB er alleen bij zit voor gebruikersgemak. Dat verhaal is naar onderen verplaatst met de opmerking: “applicable to units built before November 2011”. USB mits asynchroon kan echt beter klinken dan SPDIF, daar ben ik nu van overtuigd. Grappigerwijze kan ik e.e.a. vergelijken met de cd-speler die de 650d ook aan boord heeft. Dat klinkt vrijwel identiek (een mooie pluim voor “computer audio”). Probeer het zelf ook maar eens uit. Of kom luisteren 🙂
Beide spelers geven over USB af en toe kleine tikjes in het signaal. Kan aan de draden liggen. De draad aan de Moon is goed, maar wat aan de lange kant. De draad aan de AMR is knudde, ga ik zo nog even vervangen. Deze oplossing (async USB met computer) vergt zoals ik verwachtte wel het nodige huiswerk en knutselen.
Bjorn: Linn nog niet binnen, ben stik nieuwsgierig natuurlijk 🙂
Tot zover mijn avonturen in audio-land. Als alles ingespeeld is, geef ik weer opnieuw mijn indrukken natuurlijk! Iedereen is welkom om te komen luisteren uiteraard. Maar ik begrijp dat jullie misschien wel wat beter te doen hebben, zie maar.
Deel 3
Gisteravond heb ik wat hoge resolutie bestanden geprobeerd die ik eerder eens van Linn Records had gedownload. Dat werkt nu allemaal zonder hickups en … tja, dat trekt wel een extra register open op mijn systeempje. Wow! Wow met beide spelers overigens.
Dit alles met een ietsie pietsie voorkeur voor de Moon. Maar wederom: alleen via USB, via SPDIF hoor ik echt geen verschil. Houdt deze voorkeur oorzakelijk verband met psychologische factoren? Dat ga ik laten nahoren (van nakijken) door wat andere audiofielen in mijn omgeving. Morgen komt Jean-Paul luisteren, die heeft goed geoefende oortjes weet ik. Ik ben benieuwd. Bovendien kunnen zij mij helpen om iets aan te zetten zonder dat ik zelf weet met welke speler. Dat wordt nog een interessante les voor mij 🙂
Deel 4
Gisteren rustdag, maar wel even een filmpje gekeken met geluid over de DP 777. De film was… de goede oude Blade Runner (heel netjes geremasterd in de directors cut). De ambient-achtige muziek in deze film is van Vangelis. Toch wel een leuke ervaring. Wat een ruimte zit er ineens in deze film (die ik al 10x keer gezien heb). Het gaat mij primair om de muziek, maar ook voor film heeft een goede DAC voor een toegevoegde waarde. Natuurlijk is mijn huidige Stello daarvoor ook nog heel geschikt, dat blijft een optie voor het geval ik het geluid van de Linn het mooiste ga vinden.
Vanavond een interessante luister- en knutselsessie met de HiFace (Async USB -> SPDIF) van M2Tech om te kijken of het verschil tussen SPDIF en USB te maken heeft met mijn bron (Squeezebox Touch met software tweak van Soundcheck en lineaire voeding) Daarover later dus meer.
Deel 5
Dat was een hele interessante luistersessie deze avond. Jean-Paul heeft mij enorm geholpen met de verdere beeldvorming over de apparatuur.
Ten eerste constateerde JP net als ik het verschil met SPDIF via mijn SqueezeBox Touch vs USB en MacBook. Het klinkt beduidend transparanter via USB. Vervolgens het verschil tussen de twee DACs, beide aangestuurd via USB. Ook volgens JP klinkt de Moon toch wat “ruimtelijker” en “helderder” dan de AMR. Het is geen verschil van dag en nacht, zeker niet. De AMR klinkt fantastisch, maar de Moon klinkt fantastischer (om maar’s wat goed Nederlands te bezigen). Dat mag dan ook wel, gezien deze twee keer zo duur is. Een oneerlijke vergelijking misschien, maar vergeet niet dat de Moon ook een cdspeler aan boord heeft, waarvoor je natuurlijk ook betaalt. De AMR lijkt een snipper warmer te klinken. Zou dit verband houden met de buisjes? Volgens Bjorn betekent het gebruik van buizen niet per se dat het warmer klinkt.
Maar nu even wat anders: JP had zijn Bel Canto 2.5 en HiFace van M2Tech mee. HiFace heeft die andere implementatie van async USB (die tot mijn ongenoegen niet compatible is met Linux). Moon en AMR gebruiken de XMOS chipset waarvoor zowel OSX als Linux standaard drivers aan boord hebben.
We hebben het volgende uitgeprobeerd:
Windows Laptop -> USB -> HiFace -> SPDIF -> Moon 650d
vs MacBook -> USB -> Moon 650d
Dit klonk naar ons beider mening vrijwel identiek! Conclusie: ik moet mijn mening over SPDIF nuanceren. Met SPDIF kan het ook heel, heel goed klinken. Mijn vertrouwen in de Squeezebox Touch heeft een (wellicht voorspelbaar) deukje opgelopen. Leuk getweakt en alles, maar de SB legt het toch af tegen de HiFace oplossing.
Nog een interessante test:
Windows Laptop -> USB -> HiFace -> SPDIF -> Bel Canto 2.5 vs MacBook -> USB -> Moon 650d
Naar onze mening had dit een zeer onverwachtte uitkomst: wij hoorden weer geen verschil! Echt gek, het zijn totaal andere apparaten. Zijn we dan ongetrainde audio-beten? Van mij mag dat gezegd worden, maar JP is echt goed geoefend in deze. Is mijn systeem niet instaat de verschillen te vertolken? Kan, maar het systeem is bepaald geen flutje. De HiFace is een hele slimme oplossing voor mensen die value for the money willen. Zij kunnen computer audio combineren met super geluid en wellicht ook tweedehands een hele interessante DAC daarbij vinden (die wel SPDIF heeft, maar nog geen async USB).
Belangrijkste aspect van de avond: we hebben lekker muziek zitten luisteren. De set is toch wel heel volwassen aan het worden zo. Ik ben dus bevestigd dat de aanschaf van een nieuwe bron de moeite waard zal zijn.
Morgen de Linn…
Deel 6
Deze moest het gaan opnemen tegen de Moon (sorry Caspar!). De Moon had mij al behoorlijk in de ban met zijn “impeccable timing”. Deze zeer precieze timing maakt dat je zo de muziek ingesleept wordt. De Moon klinkt iets helderder dan de AMR, maar ook wat “slanker”.
Deze avond heb ik geluisterd samen met mijn broer, Frank. Hoorden we verschil? Ja zeker, een behoorlijk verschil zelfs.
Relatief vind ik de Moon “droger”, strakker dan de Linn. De Linn heeft naar mijn idee meer souplesse, meer “rondingen”. Ik heb het gevoel dat de Linn ook iets meer dynamiek in huis heeft tov de Moon. Het klinkt meer alsof het van vlees en bloed is, maar zonder dat dit ten koste gaat van detail, in tegendeel. De Linn geeft meer informatie over de acoustiek van de opname, waardoor ik sterker het gevoel krijg erbij aanwezig te zijn. De presentatie van de Linn is in mijn systeem groter dan die van de Moon. Qua timing en controle over de lage tonen is de Moon wellicht een snipper strakker. De Linn klinkt ook strak, maar bij de Moon valt het mij meer op.
Heb ik al een keuze gemaakt? Ja, het gaat een Linn worden. De Linn past qua klank het beste in mijn set vind ik. Alles is natuurlijk afhankelijk van het totale recept en de ruimte waarin je e.e.a. zet. Het geluid van de Linn geeft mij een gevoel van thuiskomen en dat is voor mij een clue die de keuze vergemakkelijkt.