” Om maar met de deur in huis te vallen, de logeerpartij van de Aurender A10 was in alle opzichten een geslaagde. Hij werd natuurlijk gebalanceerd aangesloten op mijn Mark Levinson. Kortom, of het nu aan de geïntegreerde opzet lag waarbij zowel signaalverwerking als opslag in één verpakking zijn met korte verbindingen weg van alle Scylla en Charibdis van USB en andere datalijnen, ik weet het niet. Of het aan de gebruikte AMK DA-converterchips lag, of aan de slimme SSD bu ering, of aan de royale lineaire voedingsopzet, ik weet het niet. Wat ik en mijn medeluisteraars wel vaststelden was een ongeloo ijke autoriteit, rust en homogeniteit. Een muzikaal voorbeeld: gefascineerd luisterden we naar een kamermuziekbewerking – 17 instrumentalisten – van de Vijfde Symfonie van Gustav Mahler door het Natalia Ensem- ble op ons vaderlandse Cobra label. Voor de liefhebbers op te halen op de site van NativeDSD. Zowel de opname als de uitvoering is van bijzondere kwaliteit. Nee verwacht geen geluidsexplosies van een groot symfonie-orkest, maar zo’n kamermuzikale setting heeft juist een veel grotere impact. Neem zo’n openingsdeel, een Treurmars, met een fundament van mooie grommende pauken. De Aurender A10 gaf onverbloemd inzicht in de partituur, in de opnameruimte, diepte, breedte, kleur. Nooit was er sprake van “highlighten” die zoveel orkestuitvoeringen van dit soort werken in de huiskamer vaak ongenietbaar maakt. Voor de Jazz-impro broeders onder ons speelde ik een 24bit/44khz versie van Nik Bärtsch album Continuum. Minimal in music, maximaal in muzikale uitwerking. Slagwerk gecombineerd met blazers in een typische ECM opname. Menigeen zat op het puntje van zijn stoel en dat waren niet alleen de liefhebbers. ”
Bert Oling, HVT Magazine