De set van… Ravin

Jose Padilla. Terwijl ik dit schrijf luister ik naar Cafe Solo 2, een verzamel-cd van deze geweldige Spaanse dj. Ik geniet van de muziek, maar ook van de schoonheid van de klanken, dankzij de apparatuur waarmee ik het hoor. Jean Marie Reynaud, 47 Labs en Synthesis. Een welbekende combinatie bij Audio Life en niet zonder reden.

Het audiovirus heb ik al van vroeg af aan met de paplepel meegekregen. Mijn vader was al druk met platenspelers en versterkers. Veel van wat hij eind jaren 70, begin jaren 80 kocht, gebruikt hij nog steeds. De Sony direct drive platenspeler helaas niet (ik heb veel van zijn elpeecollectie ‘geleend’) maar nog wel de Luxman LV 105 hybride versterker en B&W Matrix speakers. Toen hij begin jaren 90 een nieuwe cd speler overwoog mocht ik – net 16 jaar – de keuze maken. Toen zette ik mijn eerste stappen, en koos de Marantz CD 72.

In de jaren erna en in mijn studententijd was ik echter niet zo met audio bezig. Ik gebruikte een midiset van Kenwood, en was daar content mee. Het budget was beperkt en gaf ik eerlijk gezegd ook liever geld uit aan andere dingen. Van een afstandje bleef ik wel de ontwikkelingen volgen in audioland. Ik weet niet hoe ik ooit bij Audio Cube terecht ben gekomen, maar weet wel dat ik veel te danken heb aan de kennis en ervaringen die ik destijds heb opgedaan.

Het is inmiddels 2004 (?) en ik leerde daar merken kennen als Synthesis, Jean Marie Reynaud en 47 Labs. In eerste instantie was het budget wederom ‘beperkt’. Ik gaf het geld liever uit aan muziek. Cd’s, platen, 12 inches. Ik was druk bezig met het aanleggen van een muziekcollectie, en kon regelmatig als dj draaien op diverse plaatsen in Amsterdam. Thuis luisterde ik veel naar pop, rock, jazz etc maar bij uitgaan was ik veel bezig met dance. Bij het draaien begon ik stijlen te combineren: van jaren 70 jazzfunk, jaren 80 new wave tot jaren 90 house. Nog steeds weiger ik in muziekcategorieën te denken, en is mijn smaak eigenlijk alleen maar breder geworden. Tegenwoordig luister ik zelfs naar opera! Wie had dat gedacht!

Terug naar de apparatuur. Rond die tijd (2005) kocht ik een Synthesis Nimis versterker en de Pride cd-speler. Speakers waren in eerste instantie Von Schweikert VR1. Eigenlijk wilde ik toen al heel graag Jean Marie Reynaud, maar dat lag toen boven mijn budget.

De Jean Marie Reynaud Trente die ik destijds hoorde liet mij sprakeloos. Ik weet nog goed hoe ik de eerste tonen hoorde van Stevie Wonder’s Songs in the Key of Life.. Kippenvel. Persoonlijk vond ik de Trente een mooiere speaker dan de Offrande. Vraag mij niet waarom, maar de Trente trekt mij in de muziek op een manier die ik eigenlijk (nog) niet bij een andere speaker heb meegemaakt.

Ik heb met veel plezier gespeeld met de Synthesis/Von Schweikert combinatie. Op gegeven moment werd echter duidelijk dat de Nimis versterker de zwakkere schakel was in het geheel, zeker toen ik alsnog besloot de Jean Marie Reynaud Trente aan te schaffen.

In 2007 begon de zoektocht naar een nieuwe versterker. De eerste gedachte was de 47 Labs Shigaraki, waarmee ik de Trente had gehoord bij Audio Cube. Er is echter veel keus in versterkers en ik had begrepen dat een ander Frans merk Audiomat goed past bij Jean Marie Reynaud. Een redelijk spontane aankoop van de Arpege – een op de el34 buis gestoelde geïntegreerde versterker – was het gevolg.

Weer volgde een periode waarin ik niet met audio-apparatuur bezig was. Ik was tevreden met de set; de Jean Marie Reynaud, Synthesis en Audiomat combinatie was zeer plezierig om naar te luisteren. Mijn muziekcollectie bleef inmiddels verder groeien. Via ebay kocht ik obscure disco 12 inches, geïnspireerd door twee inmiddels overleden legendarische Amerikaanse dj’s, Larry Levan en Ron Hardy. Ook mijn liefde voor bossa nova groeide, en daar kwam zoals gezegd mijn interesse in opera bij.

In 2010 begon ik te merken dat de buizen in mijn Audiomat aan vervanging toe waren. Een goed moment om na te denken over een upgrade dacht ik zo! Na wat gespeur op het internet ben ik terecht gekomen bij inmiddels Audio Life in Buren, waar Caspar zeer behulpzaam was. Persoonlijk was ik erg gecharmeerd van de Luxman SQ 38u, zonder de versterker gehoord te hebben. Het merk Luxman had een speciale betekenis voor mij, gezien de versterker van mijn vader, en qua design was ik ook zeer enthousiast.

In twee luistersessies hebben Caspar en ik de Luxman vergeleken met mijn eigen Audiomat en de 47 Labs Shigaraki. Wis en waarachtig, maar ik moest erkennen dat de Shiga mij uiteindelijk het meeste aansprak. Deze kleine Japanner speelde het klaar om zeer trouw aan de opname te blijven. Iets wat mij in eerste instantie thuis weleens irriteerde, maar na wat geëxperimenteer met kabels, toch zeer charmeerde. De Shiga kan met alle soorten muziek overweg, en is met dance opvallend genoeg een uitblinker. Ik heb ook andere ‘duurdere’ versterkers gehoord maar uiteindelijk toch gekozen voor de Shiga.

Dit is in het kort mijn audiogeschiedenis. Opvallend is dat ik speel met een combinatie die ik in 2005 al gehoord heb. Ik heb echter nog steeds niet het idee dat mijn set ‘ouderwets’ is. De nieuwe lijn van Jean Marie Reynaud vind ik erg mooi, maar ik kan mij niet voorstellen ooit mijn Trente’s weg te doen. Mijn Synthesis Pride cd-speler (van de eerste generatie) verdient ook een eervolle vermelding. Deze cd-speler is buitengewoon muzikaal en kan zich meten met menig duurdere speler.

Plannen voor de toekomst? Hoog op mijn verlanglijstje staat een platenspeler. Ik speel al jarenlang met de DJ-draaitafel de Technics SL1210 (in een aparte set), maar het wordt tijd voor een waardevolle partner voor mijn Jean Marie Reynaud/Shigaraki combi. Tijd om Caspar weer eens te bellen!