– Door Caspar Bunge –
Met een dubbel gevoel stapte ik weer de grote high end beurs in Munchen binnen.
Enerzijds omdat ik dit uitje altijd een feestje vind. Het is meestal heerlijk weer, het traditionele sushi diner met een van onze fabrikanten fantastisch en natuurlijk restaurant Gaststatte Nurnberger Bratwurst Glockl am Dom, waar je werkelijke kan eten zoals de Duitsers dat van originele bedacht moeten hebben. Buiten, overvol terras 6,9 of 12 worstjes, zuurkool en witbier. Maar ook omdat ik altijd hoop apparatuur te vinden die het verschil maakt. Die echt goed klinkt en dan ook redelijk betaalbaar is. Heel soms gebeurd dat zoals een aantal jaren geleden met bijvoorbeeld OceanWay.(Allen Sides).
Anderzijds omdat ik teleurgesteld ben dat er na Corona niets veranderd lijkt te zijn. Nog steeds met z’n duizenden drammen bij de deur, nog steeds overvolle vliegtuigen met vervelende importeurs en betweters die naar apparatuur gaan luisteren waarvan je op voorhand weet dat het regelrechte rommel is: Junk, schrootmateriaal waar je nog geen keukenradio van wil hebben.
En dat was het dit jaar ook. Wellicht nog wel erger dan andere jaren. Hallen vol met peperdure meuk. LED- displays, aluminium platen die zo dik zijn als solide bakstenen, speakers met drivers tot aan de hemel (hoe kan dat in godsnaam nog coherent klinken?) en kerels met een voorkomen …… nou ja laat maar….. en als je het slecht treft; een ingehuurd matig mooi model, die voor hun stand mij vergenoegzaam gaat vertellen dat ze jaren diepgaand onderzoek hebben gedaan en met een totaal nieuwe filosofie ( jaja: – alles schijnt tegenwoordig om filosofie te gaan, maar daar zal ik ooit een een ander tekstje aan wijden- ) mij vertellen hoe nieuw hun vinding is en met welke fantastische nieuwe grondstoffen ze zo tot een revolutionair ontwerp zijn gekomen. Ik lach erom. Ik huil erom. De wereld gaat kapot aan dat soort pretenties.
Luister maar, zegt ” the King of mediocrity”, “Ga maar even zitten”. .. En vervolgens komt er een technische verhandeling die veel te lang duurt en eigenlijk niets anders is dan een vorm van zelfverheerlijking waar ik niet goed van word. Tot slot dan de nummers. Pre amp. 60K, Eintrap 90K Speakers 70K en hun nieuw in aluminium gegoten uit een stuk vervaardigde draaitafel, 44K. Als ik dan vervolgens mag luisteren naar de meest armzalige muziek die er op de planeet te vinden is en uitkomt bij tink tonk nummer met een bak met galm, sla ik verdrietig mijn hoofd achterover. Een opgeblazen luchtbel, een farce en een regelrechte belediging voor onze industrie. Die hele hal: áfbreken zeg ik.
Veel en veel teveel van dit soort intreurige kamers heb ik afgelopen jaar doorstaan. Kennis over muzikale systeemen vraagt om diepzinnige studies van jaren. Écht begrijpen waar het om gaat kosten jaren en vraagt een devotie die niet gaat over nummers maar om begrip van muziek, te begrijpen hoe het echt klinkt in de concertzaal en dat kunnen vertalen naar de juiste componenten en die omzetten in een slim idee. Maar ook: leren van andere, kijken hoe een Western Electric systeem uit de jaren 50 is opgebouwd en een uitvoerige studie maken van het oude RCA bijvoorbeeld. Want alles is al bedacht in onze branche, werkelijk álles. Het wordt door de meeste “technici” of “ engineers” alleen minder goed uitgevoerd dan het jaar ervoor en het jaar daarvoor en het jaar daarvoor. Dát hebben de meesten op de High End Show echt niet begrepen. Ze kennen de muziek niet en ze begrijpen ten diepste niet waar het over gaat en zouden waarschijnlijk beter tot hun recht komen als autoverkoper op de baan. Ook een aantal van onze eigen fabrikanten hadden het dit jaar niet op orde. Dat betreur ik zeer. Namen noem ik niet. Bovendien zou de lijst zo lang worden dat het artikel volstrekt onleesbaar zou zijn.
Ook wat goede dingen gehoord? Ja! We hebben genoten van Riviera audio, Pure Audio, Voxativ alhoewel het laag nogal dik was, Living Voice (redelijk), Diptyque, TAD (hun betaalbare systeem klonk iets te gekleurd) maar kan je lang naar luisteren, Von Langa, viel iets tegen dit jaar, maar hun betaalbare model, ondanks magnetostatische tweeter helemaal niet gek en zouden wij in de winkel heel mooi kunnen krijgen, Fyne Audio: goed.
Maar: het meest verheugd waren we over ΩMA. (Spreek uit: OhMA). Sound van vroeger, maar totaal niet opgefokt of pusherig maar rijk en echt zoals het overal zou moeten klinken. Iets teruggetrokken maar de ster van de show. (Daar gaan we actief mee aan de gang! )
Er was nóg een hoogtepunt op de Show: Óók het ons zo vertrouwde Audio Note verraste ons opnieuw. Hun op de show gepresenteerde nieuwe luidspreker die gebruikt maakt van een fieldcoil-unit is echt zó fundamenteel goed dat het voor ons het tweede wonder op de show was:
Alles bij elkaar was het een matige show. Dolblij was ik met die paar parels die we hebben gehoord en het gezelschap met wie ik mocht reizen – met de trein- was van uitzonderlijke schoonheid. Een plezier om mee te werken en te zijn. Dank je wel Hans en Peter.
Philipp 12 juni 2022 om 11:05
Prachtig dat mensen zo kritisch schrijven
Peter Vijfvinkel 22 juni 2022 om 16:33
Dag Philip, bedankt voor je reactie. Leuk dat je onze kritische manier van kijken, luisteren naar en schrijven over Audio weet te waarderen. Gelukkig is er óók heel veel moois in de wereld van High-End Audio, dat wel heel goed klinkt!
Hartelijk groet, Het Audiolife team